۶  شهرالبهاء  ١۶۶

٢۶  مارچ  ٢٠٠٩

احبّای ممتحن موطن جمال قدم ملاحظه فرمایند

دوستان عزیز و محبوب،

از قرار معلوم بعضی از مسئولین امور خواستار آنند که عدّه‌ای از اعضای جامعۀ بهائی کتباً تعهّد نمایند که اقدامات و فعّالیّت‌های ‌‌فردی و جمعی نخواهند داشت و در صورت ارجاع خدمتی به ایشان از قبول آن امتناع خواهند ورزید.  این اقدام، اگر صحّت داشته باشد، نمایان‌گر آن است که بعد از تعطیل کار هیئت‌های یاران و خادمین، گروهی از مقامات مسئول در صدد آن هستند که با اِعمال این قبیل فشارها، شما را از حیات بهائی و ابراز عقاید و منویّات وجدانی خویش باز دارند و برخلاف تعالیم ادیان الهی و موازین انسانی جمعی از شهروندان خود را در واقع خلع عقیده و اندیشه نمایند.

قبول تعالیم حضرت بهاءالله به معنای تعهّدی شخصی جهت تلاش در راه تکامل روحانی فردی، فعّالیّت‌های اجتماعی به منظور کمک به شکوفایی جامعه‌ای فعّال و پویا و کوشش برای بهزیستی و رفاه عمومی است.  از جمله اقدامات جمعی جامعه، تمشیت امور مربوط به احوال شخصی، تشکیل ضیافات نوزده‌روزه و دیگر جلسات بهائی، کوشش در راه تعلیم و تربیت و آموزش و پرورش اطفال، نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان در زمینه‌های روحانی، علمی، هنری و اجتماعی و هم‌چنین تشویق و حمایت از یک‌دیگر در این فعّالیّت‌ها و در راه خدمت به وطن و هم‌وطنان عزیز می‌باشد.  حقّ مسلّم هر انسانی، آزادی در راه کسب علم و عمل بر اساس عقاید شخصی در چارچوب اطاعت از قوانین مدنی و رعایت حکمت و ملاحظۀ اوضاع اجتماعی است و هر اقدامی در جهت جلوگیری از این آزادی نقض آشکار حقوق بشر و مغایر میثاق‌نامه‌های بین‌المللی و موازین عدالت اسلامی می‌باشد.  با توجّه به این اصول اساسی، درخواست امضای تعهّد فوق‌ به منزلۀ تجاوز به حریم اندیشۀ انسانی است.

استقامت و ثبوت آن حاملان پیام محبّت و سالکان طریق وحدت موجب نهایت ستایش و تقدیر این جمع است.  در اعتاب مقدّسۀ علیا به یاد آن مظلومان به دعا مشغولیم.

[امضا:  بیت العدل اعظم]