مجموعه‌ای کوتاه در بارۀ انتقاد

منتخباتی از نامه‌های صادره از جانب حضرت ولیّ‌امرالله خطاب به افراد

(هیئت بین‌المللی ترجمه به زبان فارسی)

حضرت شوقی افندی در بارۀ اين موضوع دستوراتی مشروح به محفل ملّی داده‌اند و اطمینان دارند که احبّا دقیقاً از آن اطاعت خواهند نمود.  در چنین زمانی ‌که عالم سياست آشفته و جامعۀ بشری، در نتيجۀ فعّاليّت‌های نهادهایی که برداشت ناقصی از حقایق دارند، مشرف به موت مشاهده می‌شود احبّای الهی بايد همچون هيکلی واحد متّحد گردند.  هر چه متّحدتر باشند می‌توانند به موفّقيّت خود مطمئن‌تر‌ گردند ولکن نیل به اين وحدت بدون اطاعت از محافل ممکن نيست.  با وجود اینکه اين محافل هنوز نابالغ‌اند و ممکن است بعضی اوقات به اقدامی نامعقول مبادرت نمايند حمایت از آنها بيش از انتقاد و ناديده گرفتن نظرات آنها به پيشرفت‌شان به سوی ادارۀ امور به نحوی که حقیقتاً نمایانگر نظم اداری امر الهی باشد کمک خواهد کرد.  حضرت بهاءالله نه تنها اصول خاصّی را توصیه فرموده‌اند بلکه نظامی را نيز برای استقرار و تداوم هدف مورد نظر خود مقرّر نموده‌اند.  هر دوی این مراحل برای تحقّق هدف وحدت عالم انسانی ضروری است. (ترجمه)

(٢٧ فوریه ١٩٣٣)

احبّا کاملاً مختارند که انتقادات خود را به محافل‌شان ارائه دهند و می‌توانند نظرات خویش را راجع به خطّ ‌مشی‌ یا اعضای مؤسّسات انتخابی به محفل روحانی محلی يا ملّی آزادانه ابراز دارند، ولکن در عین حال باید بر طبق اصولی که برای چنين مواردی در نظم اداری بهائی مقرّر گرديده از صمیم قلب توصیه‌ یا تصمیم آن محفل را بپذیرند. (ترجمه)

(١٣ مه ١٩۴۵)

حضرت ولیّ‌امرالله … پیشنهادات مختلف شما را که در جلسۀ اخیر محفل روحانی ملّی تقدیم نموده بودید با اشتیاق خاصّ ملاحظه فرمودند….

روح انتقاد صریح و سازندۀ‌ پیشنهادات شما یقیناً آنان را تحت تأثیر قرار داده سبب آگاهی جدید و عمیق‌تر آنان نسبت به مسئولیّت‌های منحصر بفردی که بایستی امروزه به عهده بگیرند گردیده است. (ترجمه)

(١٩ اوت ١٩٣٨)

… در مورد حقّ انتقاد صریح احبّا از خطّ ‌مشی یا اقدام هر محفلی، لازم به ذکر است که اين نه تنها حقّ آنان بلکه وظیفۀ حیاتی هر عضو وفادار و هشیار جامعۀ بهائی است که صریحاً و کاملاً هر پیشنهاد و توصيه يا انتقادی را که وجداناً احساس می‌نمايد که بايد برای بهبود و ترمیم بعضی امور يا روال موجود در جامعۀ محلّی خود ارائه دهد ابراز نمايد ولی با احترام لازم و با در نظر گرفتن مقام و مرجعیّت محفل.  بهترین فرصتی که برای اين منظور تعيين شده ضیافت نوزده‌روزه است که علاوه بر جنبه‌های روحانی و اجتماعی، نیازها و احتیاجات متعدّد اداری جامعۀ بهائی را نیز برآورده می‌سازد که مهم‌ترین آنها احتیاج به انتقاد صریح و سازنده و مشورت در بارۀ اوضاع امور داخلی جامعۀ محلّی بهائی است.

ولکن مجدّداً بايد تأکید نمود که از هر نوع انتقاد و بحث‌های منفی که ممکن است موجب تضعیف اختیارات نفس محفل روحانی گردد باید اکیداً خودداری شود، زیرا در غیر این ‌صورت نظم امر الله خود در خطر خواهد افتاد و آشفتگی و اختلاف بر جامعه غلبه خواهد یافت. (ترجمه)

(١٣ دسامبر ١٩٣٩)

حضرت ولیّ‌امرالله معتقدند که قسمت اعظم مشکلاتی که احبّای هندوستان از آن رنج می‌برند به علّت عدم درک و اجرای صحیح نظم اداری است.  به نظر می‌آيد که بسياری از آنان تمايل به مخالفت دائم و انتقاد مستمرّ از محافل خود دارند.  اگر بهائیان با تضعیف هيئت‌هایی که در عین عدم بلوغ سعی در هماهنگ نمودن فعّاليّت‌های جامعۀ بهائی و ادارۀ امور آن را دارند پیوسته از آنها انتقاد نمایند و تصميمات‌شان را تحقیر و مورد مؤاخذه قرار دهند، نه تنها مانع هر نوع پیشرفت سریع حقیقی امر الله می‌شوند بلکه موجب انصراف دیگران نیز می‌گردند که ممکن است اين سؤالِ بجا را مطرح کنند که چطور ما انتظار داریم دنیا را متّحد کنيم در حالی‌ که آن قدر بين خودمان اختلاف داريم.

فقط یک راه علاج برای این مسئله وجود دارد و آن مطالعۀ نظم اداری، اطاعت از محافل و سعی هر یک از احبّا در تهذیب اخلاق خویش بعنوان یک بهائی می‌باشد.  ما هرگز قادر نیستیم نفوذی را که می‌توانیم بر خود داشته باشیم همان را بر دیگران اعمال نماییم.  اگر ما بهتر باشیم، اگر از خود محبّت و شکیبایی نشان دهیم و نقاط ضعف دیگران را بپذیریم؛ اگر سعی کنیم که هرگز انتقاد نکنیم بلکه تشویق نماییم، دیگران هم به همین نحو رفتار خواهند کرد و ما می‌توانیم از طریق رفتار خود و قوای روحانی خویش به امر مبارک بسیار کمک کنیم.  احبّا همه جا در ابتدای تأسیس نظم اداری برایشان مشکل است که خود را تطبیق دهند.  آنان باید یاد بگیرند که به خاطر حفظ وحدت و اتّحاد حتّی زمانی که محفل احیاناً در اشتباه باشد از آن اطاعت نمایند.  احبّا باید تا حدّی شخصیّت خود را فدا کنند تا حیات جامعه در مجموع رشد نموده و توسعه یابد.  این کار مشکلی است ولی باید در نظر داشته باشیم که همین امور وقتی امر الهی به نحو صحیح بر طبق نظم اداری استقرار یابد ما را به یک زندگانی بس والاتر و کامل‌تر سوق خواهد داد.  (ترجمه)

(٢۶ اکتبر ١٩۴٣)

انتقاد خشن و مغرضانه براستی یک مصیبت است و ريشه آن عدم ایمان به نظام حضرت بهاءالله يعنی نظم اداری و عدم اطاعت از آن حضرت می‌باشد زیرا آن را منع فرموده‌اند.  اگر احبّا احکام بهائی را در مورد ابدای رأی، شرکت در انتخابات، خدمت و اطاعت از تصمیمات محفل روحانی تبعیّت می‌نمودند، اين همه قوایی که صرف انتقاد از دیگران می‌شود می‌تواند به همکاری و موفّقیّت در نقشه معطوف گردد.  سعی مکرّر نمایید تا اين موضوع به آنان تفهیم گردد. (ترجمه)

(١٨ دسامبر ١٩۴٩)