۱۱  شهرالمشیّة  ۱۸۱

۶  اکتبر  ۲۰۲۴

ارسال از طریق الکترونیکی

جناب …

ایالات متّحدۀ امریکا

دوست عزیز روحانی،

لطفاً مطالب ذیل را به آقای … ابلاغ فرمایید.

مکتوب آن برادر گرامی حاوی سؤالاتی در مورد فرایند انتخابات بیت العدل اعظم که از طریق فردی از احبّا ارسال نموده بودید در تاریخ ۲ مارس ۲۰۲۴ دریافت شد.  معهد اعلی مقرّر نمودند در پاسخ به پرسش‌های شما مطالب ذیل مرقوم گردد.

به نظر می‌رسد که سؤالات مطروحه نتیجۀ حملات نفوسی است که مقاصد مغرضانه و بدخواهانه نسبت به امر مبارک دارند، حملاتی که آن یار روحانی را نگران نموده که شاید شک و شبهه در قلوب دیگران ایجاد کند.  طبیعتاً نفوسی که مترصّدند از هر جهت به آیین بهائی حمله نمایند تمایلی به درک واقعیّت ندارند و هیچ دلیل و برهانی آنان را قانع نمی‌سازد و بالعکس از هر توضیحی برای تشدید خصومت نسبت به امر مبارک و القای شبهات استفاده می‌نمایند.  به همین خاطر همواره به احبّای عزیز توصیه شده‌ است که از بحث و مشاجره‌ با چنین افرادی بپرهیزند.  در عین حال، شک و بد‌بینی نسبت به نهادها و مؤسّسات حکومتی در جوامع بشری بسیار عادی گردیده و در رابطه با نحوۀ برگزاری انتخابات سؤالاتی را برانگیخته است.  بدین سبب برای اطّلاع و ملاحظۀ نفوس منصفی که ممکن است سؤالاتی در این رابطه در ذهن‌شان پدیدار شده باشد توضیحاتی به شرح ذیل ارائه می‌گردد.

سیستم‌های انتخاباتی گوناگون‌ که در ممالک مختلف به منظور تعیین اینکه چه کسی زمام امور را در دست گیرد طرّاحی شده، هر کدام دارای ویژ‌گی‌هایی است که نمایان‌گر ارزش‌های اساسی هر یک از آن سیستم‌ها است.  بسیاری از ملّت‌ها می‌کوشند تا رقابت عادلانه برای کسب قدرت را اساس و پایۀ سیستم انتخاباتی خود قرار دهند.  حتّی رژیم‌های استبدادی اغلب مایلند این تصوّر را در اذهان ایجاد کنند که انتخاباتی که برگزار می‌نمایند از آزادی و رقابت منصفانه برخوردار است، هرچند اگر این تصوّر از واقعیّت به دور باشد.  هدف از ارزش‌هایی مانند عدالت و آزادی که در یک سیستم انتخابات سیاسی در نظر گرفته می‌شود این است که رقابت بین چند جناح سیاسی، که از ویژگی‌های خاصّ این سیستم است، مقدور گردد و این رقابت از اِعمال کنترل غیر قابل توجیه و نابجا توسّط کسانی که در کرسی قدرت جالس‌اند محفوظ ماند.  امّا در فرایند انتخابات بهائی رقابت و کنترل هر دو مردود شمرده می‌شود.  رأی‌دهندگان بهائی هوشیارانه هر عملی را که نشانگر تلاش یک فرد برای کسب و یا تجدید عضویّت خویش باشد کاملاً مغایر با روح تعالیم الهی می‌شمرند و مرتکب آن را فاقد صلاحیّت برای خدمت می‌پندارند.  بررسی و سنجش فرایند انتخابات بهائی بر مبنای ویژ‌گی‌هایی که با ماهیّت آن بیگانه و مغایر است، حتّی ویژ‌گی‌هایی که در انتخابات سیاسی پسندیده محسوب می‌شود، موجب عدم فهم صحیح و مخدوش شدن ماهیّت و اهداف اساسی انتخابات بهائی می‌گردد.

هدف آیین بهائی ایجاد اتّحاد پایدار بین مردمان مختلف جهان است.  در این مقام، وحدت هم هدف محسوب می‌گردد و هم وسیله.  بنا بر این جای تعجّب نیست که فرایند انتخابات بهائی که بر پایۀ ارزش‌های معنوی استوار است با شیوه‌ای که مؤسّسات انتخابی بهائی برای ادارۀ امور خود اتّخاذ می‌نمایند هماهنگ می‌باشد.  مؤسّسات بهائی مرکّب از افرادی که با یکدیگر در جناح‌هایی متفاوت و با برنامه‌هایی رقیب در تنازع باشند نیست.  آن مؤسّسات به فرایند مشورت که کاوشی جمعی برای تحرّی و یافتن حقیقت است اتّکا می‌نمایند، کاوشی که در آن طیفی از افکار و دیدگاه‌های متنوّع ارائه می‌شود و اگرچه ممکن است دیدگاه‌ها در ابتدا متفاوت باشد ولی مشورت نهایتاً منجر به حصول وحدت نظر و اتّخاذ تصمیم یک نهاد متّحد می‌گردد.  به همین ترتیب، روند انتخابات بهائی از جناح‌گرایی و رقابت کاملاً مبرّا است، نامزد برای انتخابات وجود ندارد، تبلیغات و مبارزات انتخاباتی صورت نمی‌گیرد، انتخابات در محیطی روحانی و با تمسّک به حبل دعا برگزار می‌شود، و رأی‌دهندگان کاملاً آزادند هر نفسی را که بیشتر از سایرین واجد شرایط برای خدمت می‌شمارند برگزینند.  در جلسات انتخاباتی محلّی و کانونشن ناحیه‌ای، همچنین در کانونشن ملّی و حتّی در کانونشن بین‌المللی، هم‌زمان با برگزاری انتخابات موقعیّت برای مشورت در بارۀ امور جامعه نیز فراهم است، امّا افکار و نظراتی که افراد در طیّ فرایند مشورت مطرح می‌نمایند صرفاً متعلّق به خود آنان نیست.  آن افکار و نظرات به جهت مساعدت به فرایندِ جمعیِ کاوش برای یافتن مناسب‌ترین راه‌‌کارها مطرح می‌گردد، نه در حالت رقابت جناحی با افکار دیگر.  نفوسی که به عضویّت یک مؤسّسۀ بهائی انتخاب می‌شوند هر نظر و فکر ارائه شده را بی‌طرفانه و بدون غرض مورد بررسی قرار می‌دهند و مزیّت آن را بر اساس اصول مربوطه می‌سنجند.

خصایص منتخَبینی که مسئولیّت ادارۀ امور جامعه را به عهده می‌گیرند در آثار حضرت عبدالبهاء و حضرت ولیّ‌امرالله موجود است.  نفوسی که انتخاب می‌شوند باید از دیدگاه انتخاب‌کنندگان شایسته‌ترین افراد برای این خدمت باشند.  البتّه این بدان معنا نبوده و نمی‌تواند باشد که جمیع افراد ذی‌صلاح و شایسته انتخاب خواهند شد.  در اغلب موارد تعداد اشخاصی که شایستۀ خدمت در هر هیئت انتخابی‌اند بسیار بیشتر از عدّۀ محدودی است که نهایتاً انتخاب می‌شوند.  احبّا باید ”متّحداً متّفقاً متوجّهاً الیه منقطعاً عن دونه طالباً هدایته مستعیناً من فضله“ در انتخابات بهائی مشارکت نمایند.  هر فرد بعد از تأمّل و تفکّر فراوانِ توأم با دعا و مناجات، حقّ بل وظیفه و آزادی کامل دارد تا به هر شخص از اشخاص واجد شرایط‌ که او را شایستۀ مقام خدمت می‌داند رأی بدهد.  در مکتوبی که از جانب حضرت ولیّ‌‌امرالله صادر شده آمده است که روش‌ها و شیوه‌های انتخابات بهائی ”با تأکید بر لزوم آزادی کامل هر فرد در انتخابات“ وی را ”موظّف می‌سازد که در جامعۀ بهائی … عضوی مطّلع و فعّال گردد.“ (ترجمه)

بیت العدل اعظم در گذشته بیان داشته‌اند که ”از دیدگاه آیین بهائی عضویّت در یک محفل روحانی نه حقّ مسلّم افراد محسوب است و نه افتخاری که فرد بهائی مشتاق نیل به آن باشد، بلکه وظیفه و مسئولیّتی است که ممکن است فردی به انجام آن فراخوانده شود.“ (ترجمه)  عضویّت در مؤسّسات اداری بهائی نشانۀ مقام روحانی فرد نیست.  به فرمودۀ حضرت ولیّ‌امرالله ”عضویّت در یک محفل روحانی یا یک لجنه نوعی خدمت محسوب می‌شود“ و نمی‌بایست آن را ”نشانۀ تفوّق ذاتی دانست یا وسیله‌ای برای خود‌ستایی پنداشت.“ (ترجمه)  خدمت احبّایی که به وظایف اداری انتخاب می‌شوند عاری از توجّه به منافع شخصی و آلایش دنیوی بوده و در راستای پیشرفت امر مبارک و بهبودی عالم انجام می‌گردد.  برخلاف روند انتخابات سیاسی، احبّایی که در هر یک از سطوح مؤسّسات اداری مشغول به خدمت می‌باشند موظّف به دنبال کردن یک خطّ مشی خاصّ و محوّل شده به آنان نمی‌باشند و به دنبال تحقّق علایق شخصی خویش نیستند.  بالعکس، به فرمودۀ حضرت ولیّ‌‌امرالله اعضای محافل روحانی ”باید به کلّی خواسته‌ها و امیال خود و علایق و تمایلات شخصی خویش را نادیده گرفته فکر خود را حصر در اموری نمایند که خیر و صلاح جامعۀ بهائی را در بر دارد و مصالح عمومی را ترویج می‌نماید.“ (ترجمه)

موارد فوق‌الذّکر از خصوصیّات برجستۀ فرایند انتخابات بهائی در حال حاضر است.  در آینده، به حسب مقتضیات زمان، ممکن است تغییراتی در این فرایند ایجاد گردد.  یک نمونه، روند انتخابات دو مرحله‌ای است که اخیراً در برخی از جوامع محلّی بزرگ دنبال می‌شود، مشابه با ترتیباتی که در گذشته به دستور حضرت عبدالبهاء در طهران انجام می‌گشت.  امّا ماهیّت روحانی فرایند انتخابات بهائی و هدف آن که حصول وحدت و اتّفاق است همیشه ثابت خواهد ماند.

انتخاب بیت ‌العدل اعظم فرایندی است که در آن جمیع اعضای جامعۀ جهانی بهائی برای تجدید تعهّد خود به عهد و میثاق الهی به هم می‌پیوندند.  مطابق با سیستمی که حضرت عبدالبهاء تعیین فرموده‌اند، افراد احبّا در سراسر جهان در سطح محلّی نمایندگان خود را انتخاب می‌کنند، این نمایندگان محافل ملّی را انتخاب کرده و سپس اعضای محافل ملّی به عنوان نمایندگان برگزیده از هر کشور در کانونشن بین‌المللی اعضای بیت العدل اعظم را انتخاب می‌نمایند.  قبل از سال ۲۰۰۰ میلادی، اشخاصی که به عضویّت بیت ‌العدل اعظم انتخاب شدند هنگام انتخابات در میادین متفاوتی به خدمت قائم بودند، از جمله شورای بین‌المللی بهائی، محافل روحانی ملّی، هیئت‌های مشاورین قارّه‌ای و دارالتّبلیغ بین‌المللی و حتّی خدمت به عنوان کارمند در مرکز جهانی بهائی.  کسانی که پس از سنۀ ۲۰۰۰ به عضویّت آن هیئت درآمدند در زمان انتخاب شدن، در دارالتّبلیغ بین‌المللی و البتّه پیش از آن در عرصه‌های مختلف خدمت می‌نمودند.  نتایج انتخابات آینده هر چه باشد کماکان و صرفاً بستگی به تصمیم جمعیِ نمایندگانی خواهد داشت که در انجام وظیفۀ مقدّس خود آزادانه به حکم وجدان خویش ابدای رأی می‌نمایند.

اعضای دارالتّبلیغ بین‌المللی هر یک در حین انجام وظایف خود به کشورها و مناطق گوناگون مسافرت می‌کنند و این سفرها گاهی شامل ملاقات با محافل ملّی یا اعضای آنها می‌گردد.  افرادی که در سایر مؤسّسات و نهادهای امری با مسئولیّت‌هایی در سطح جهانی، قارّه‌ای، منطقه‌ای یا ملّی به خدمت قائم‌اند نیز به کشورهای مختلف مسافرت کرده و با اعضای محافل ملّی تماس دارند.  امّا چنین تعاملاتی این‌ واقعیّت را تغییر نمی‌دهد که عضویّت در بیت‌ العدل اعظم هر بار نتیجۀ انتخاب آزاد نمایندگانی است که هر یک عنداللّه مسئول‌اند به افرادی رأی دهند که آن نمایندگان صادقانه معتقدند دارای خصایل و صفات لازمه برای عضویّت در بیت ‌العدل اعظم می‌باشند.  نظر معهد اعلی بر این نیست که اعضای یک مؤسّسه یا یک هیئت خاصّ بیش از سایر خادمین امر الله مصداق آن خصایل و صفات‌اند.

مطالب فوق‌ در پاسخ به نکات کلّی مطروحه در نامۀ آن برادر ارجمند ارائه گشت.  در رابطه با برخی از سؤالات خاصّ شما، جواب مختصری نیز به شرح ذیل مرقوم می‌گردد.  در رابطه با برنامۀ اعضای محافل ملّی که برای شرکت در کانونشن بین‌المللی به ارض اقدس وارد می‌شوند، قبل از برگزاری انتخابات تماسی بین اعضای مؤسّسات مستقرّ در مرکز جهانی و اعضای محافل ملّی وجود ندارد.  راجع به پیام‌های بیت ‌العدل اعظم خطاب به بهائیان عالم، هیچ نمونه از محتویات این پیام‌ها را نمی‌توان به عنوان تلاشی جهت تأثیرگذاری بر آزادی کامل حقّ انتخاب رأی‌دهندگان تعبیر نمود.  از این گذشته، اشاره به این نکته نیز ضروری است که در کانونشن بین‌المللی پیام رضوان بیت ‌العدل اعظم پس از اتمام فرایند رأی‌گیری توزیع می‌گردد.  در خصوص عضویّت مجدّد افراد در انتخابات پی در پی، رأی دادن به اعضای کنونی بیت‌ العدل اعظم تصمیمی است که به نمایندگان واگذار شده است تا هر یک پس از در نظر گرفتن کلّیّۀ عوامل مربوطه در حریم خصوصی وجدان خود اتّخاذ نماید.

در پرسشی دیگر به جنبه‌هایی از انتخابات بیت العدل اعظم اشاره می‌نمایید که به گفتۀ شما توضیح دادن آن به غیر بهائیان دشوار است.  امید می‌رود که توضیحات فوق‌الذّکر در این راستا به آن جناب کمک نماید.  احتمالاً در طرح این سؤال موضوع منحصر بودن عضویّت بیت العدل اعظم به مردان را نیز در نظر دارید زیرا که این مبحث اغلب در چنین گفتگوهایی مطرح می‌گردد.  این موضوع در گذشته در دستخط‌های صادره از جانب معهد اعلی تشریح شده است.  توجّه شما خصوصاً به نامۀ مورّخ ۲۲ دسامبر ۲۰۱۳ جلب می‌شود که در رابطه با این مطلب به فردی از احبّا ارسال شده و نسخه‌ای از آن ضمیمه است.  مطالعۀ دقیق آن مکتوب برای احراز درکی روشن‌تر از این موضوع توصیه می‌گردد.

امید چنان است که مطالب مشروحۀ فوق آن یار معنوی را در پاسخ‌ دادن به پرسش‌های نفوس منصف و رفع شبهاتی که کینه‌وران القا می‌نمایند یاری دهد.  معهد اعلی در اعتاب مقدّسۀ علیا نزول برکات و عنایات مولای بی‌همتا را برای آن دوست ارجمند در مسیر خدمت به آستان الهی مسئلت می‌نمایند.

با تقدیـم تحیّات

دارالانشاء بیت العدل اعظم

ضمیمه دارد